บ้านเณรบางช้าง 2 (สมัยพระสังฆราชเวย์)
       พระสังฆราชดือปองด์ได้ถึงแก่กรรม  เมื่อวันที่ 15 ธันวาคม ค.ศ.1872 ตำแหน่งพระสังฆราชว่างอยู่เป็นเวลานาน  คุณพ่อหลุยส์ เวย์ ได้เป็นผู้ดูแลมิสซังตลอดมา  จนกระทั่งทางกรุงโรมได้แต่งตั้งคุณพ่อเวย์เป็นพระสังฆราช  เมื่อวันที่5 ธันวาคม ค.ศ.1875 พระสังฆราชเวย์ได้สนใจปรับปรุงบ้านเณรให้ดีขึ้น  ทั้งในด้านจิตใจ การศึกษา  และสิ่งประกอบภายนอกด้วย

 
      ในปีค.ศ.1893 พระสังฆราชเวย์ ได้จัดให้พระสงฆ์ช่วยทำงานในบ้านเณรมากขึ้น  เพี่อคุณภาพของเณรจะได้เหมาะสม ได้ตั้งคุณพ่อแบร์นารต์ เป็นอธิการ คุณพ่อกูอิกนาร์ด คุณพ่อบูล  คุณพ่อแปร์รอส คุณพ่อมาตรา  เป็นผู้ช่วยในการสอนและในการปกครองเณร  ในปีเดียวกันนี้เอง ทางภาคอีสานได้ตั้งบ้านเณรขึ้นที่หนองแสง เณรภาคอีสานจะไม่มาเรียนที่บ้านเณร บางนกแขวก และเณรที่เรียนในบ้านเณรนี้ได้พระสงฆ์องค์หนึ่ง คือ คุณพ่ออันตนหมุน ต่อมาไม่นานบ้านเณรนี้ก็ยุบไป เณรทางภาคอีสานก็กลับมาเรียนที่บ้านเณรบางนกแขวกอย่างเดิม

 

     ในปี ค.ศ.1899 กรุงโรมได้ประกาศแต่งตั้งมิสซังใหม่ เรียกว่า มิสซังลาว มีเนื้อที่ของประเทศไทย เขตภาคอีสานและประเทศลาวรวมกัน คุณพ่อกืออาส ได้รับแต่งตั้งเป็นพระสังฆราชปกครอง มิสซังลาว ภาคอีสานจึงแยกออกจากมิสซังไทยหรือกรุงเทพฯ ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นไป  แต่เณรของภาคอีสานยังไปร่วมเรียนที่บ้านเณรบางนกแขวกอยู่

     พระสังฆราชเวย์  มีใจร้อนรนในการประกาศพระศาสนา และยังเป็นนักก่อสร้างด้วย ในสมัยของท่านได้สร้างวัดขึ้นมากมาย จำนวนคริสตังทวีขึ้นอย่างรวดเร็ว ทั้งนี้คงเพราะอาศัยความลำบากของพระสังฆราชองค์ก่อนๆ ได้วางพื้นฐานไว้ดีด้วย และอาศัยความสามารถของพระสังฆราชเวย์ ร่วมกับพระหรรษทานของพระเจ้าช่วยด้วย ท่านได้จัดการสร้างบ้านเณร ที่บางนกแขวกเป็นตึกถาวร ซึ่งแต่ก่อนเป็นเรือนไม้ขนานกับลำน้ำแม่กลอง เป็นตึกสองชั้นยาวมาก ได้ทำการเสกเปิดอาคารหลังใหม่นี้ ในปี ค.ศ.1906 มีงานฉลองอย่างสง่ามโหฬาร และได้ใช้เป็นสถานศึกษาของเณรตลอดมาจนถึงสมัยที่มีการโยกย้ายไปอยู่ที่ตัวเมืองราชบุรี

(ข้อมูลจากหนังสืออนุสรณ์อาสนวิหารแม่พระบังเกิดบางนกแขวก โอกาสฉบับสมโภช 100 ปี)